Σάββατο 13 Απριλίου 2013

ΕΛΛΗΝΙΚΑ/- Αρχαίοι δόμοι με τους οποίους οι χωριάτες φτιάξανε " σώστρες" να κρατάνε τα χώματα στα χτήματά τους.


Ένας τόπος γεμάτος  ήλιο και σιωπή και κτερίσματα και θρύψαλα ιστορίας και τεράστιους δόμους από τα τείχη, που πήρανε οι χωρικοί να φτιάχνουν «αρμάκια»  και «σώστρες» για τα χώματα,  στα χτήματα τους, και διάσπαρτα βυζαντινά ξωκλήσια.


Όλα αυτά σωριασμένα ανάκατα,  να κρατιούνται πάνω τους  οι μνήμες, μύθοι και ιστορίες και οι άνθρωποι,  και οι γέροντες  παραμυθάδες να ιστορούνε στους καφενέδες τα περασμένα, με σωρό τα λιόδεντρα φυτεμένα πάνω στα ερείπια της  μυκηναϊκής ακρόπολης και στις «γούβες» που μείνανε μπροστά στους μυκηναϊκούς τάφους. 
Ένας τόπος ζωντανός αιώνες τώρα,  γεμάτος φωνές, από τους χωρικούς που  βαδίζουνε πάνω στη θαμμένη πόλη, κι΄ όλος ο τόπος  γεμάτος συντρίμματα από δωρικούς κίονες και μάρμαρα και σπασμένα αγγεία και τον ήχο της καμπάνας του Αγιννη να γλυκαίνει το στοχασμό σου. ΄
Ένας τόπος έξω από τους τουριστικούς οδηγούς, ξεχασμένος από τους βάρβαρους της τουριστικής ανάπτυξης και τους τεχνικούς της αξιοποίησης,  που ευτυχώς δεν κηρύχτηκε αρχαιολογικός χώρος,  και έτσι σώθηκε μέχρι τα σήμερα, φωλιάζοντας στην αγκαλιά της γης που τον σκεπάζει.,  να μένει ζωντανός μαζί με τους ανθρώπους του.
 Γι’ αυτό και κει ολόγυρα  σε χαιρετάνε ακόμα, σε καλημερίζουνε και ρωτάνε αν θέλεις |να ποτήρι νερό, και άμα ρωτήσεις το  συντοπίτη,  στο καφενείο ή στο γύρισμα του δρόμου που έρχεται, χαρούμενος θα σου απαντήσει,  πώς βρίσκεις  μονοπάτια που περπατάγανε θεοί και ήρωες και οι κατσαπλιάδες αρχαιοκάπηλοι και πως βρίσκουν αρχαίες βύκες σαν πέφτουνε οι μάντρες από τη βροχή ή σηκώνονται τα χώματα μετά το όργωμα το φθινόπωρο....



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου